σιλάνιο

το, Ν

συν. στον πληθ. τα σιλάνια

χημ. συνοπτική ονομασία υδρογονούχων ενώσεων τού πυριτίου, τών οποίων τα μόρια αποτελούνται από άτομα πυριτίου και υδρογόνου που συνδέονται μεταξύ τους με ομοιοπολικούς δεσμούς.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στη Νέα Ελληνική ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. silanes < sil- (< sil-icon «σιλικόνη») + -ane (< meth-ane «μεθάνιο»)].